In mijn werk probeer ik bewegingen die ik zie in de markt te plaatsen in het Adaptive Cycle of Resilience model (ACoR). Het model geeft een continue proces van evolutie weer. (http://www.adaptivecycle.nl/) Grofweg 4 kwadranten waarin iemand, een groep of eigenlijk alles wat leeft zich kan begeven. In de toepassing van de circulaire economie zie ik dat de overheid nog in haar eigen werkelijkheid zit (Equilibrium).
Historie en achtergrond bepalen de bewegingsvrijheid die er is. Zonder de politieke achtergrond te verloochenen wordt gezocht naar incrementele verbeteringen binnen de eigen politieke werkelijkheid. In het linker spectrum onder invloed van de arbeidsbeweging, ter rechterzijde op basis van veelal liberale vrijheden, zoeken politici naar minimale aanpassingen om hun achterban tevreden te houden. Dit leidt tot een lock-in door de
Door nieuwe wet- en regelgeving, veelal op internationaal niveau (
De bouw en agrarische sector zijn hier sprekende voorbeelden van.
In termen van het ACOR-model zien we herkenbare reacties. De bouw probeert uit deze crisis te komen door zich met haar lobby terug te vechten in het equilibrium. Ook zij werken binnen hun eigen werkelijkheid en referentiekaders. De praktijk en theorie wijzen echter uit dat dit nooit mogelijk zal zijn. Het loslaten van het verleden, de bouw zal moeten bewegen, moet het uitgangspunt zijn. Een mogelijk nieuw doel binnen de bouw kan zijn “minder impact op het milieu”. Lees, beperkt stikstof gebruik.
Het gaat erom te zoeken te gaan naar nieuwe combinaties, nieuwe opportuniteiten zoals onze zuiderburen zeggen om deze nieuwe doelen te bereiken. En er zijn vele verschillende combinaties mogelijk!! Veel initiatieven om de bouw te bewegen het beter te doen, smoren in de kiem, simpel weg omdat de ketens het verleden niet willen loslaten: we hebben het nooit zo hebben gedaan, het kost meer of de klant vraagt er niet om denkt men in de bouw. De traditionele Lock-in is het gevolg. Daarmee komen de nieuwe combinaties geïsoleerd te staan.
Anderzijds, de agrarische sector laat wel veerkracht zien. Deze sector komt wel met nieuwe combinaties. De afgelopen 30 jaar hebben veel nieuwe combinaties het daglicht gezien. Ze zijn open voor reorganisatie en heroverwegen wat ‘normaal’ was. Ze maken de stap naar rechtsonder in het ACOR model. Nieuwe combinaties die door isolatie wederom niet worden geaccepteerd om dezelfde redenen als bij de Bouw. Let op: het achterlopen van
nationale wetgeving is hier mede debet aan.
Op basis van deze inzichten luidt mijn advies als volgt:
Richt je pijlen niet op de overheid om dit probleem op te lossen, maar probeer gezamenlijk, Bouw en Agrarische sector uit deze impasse te komen. Even kwam een metafoor bij me op als opvoedende vader: Het is net of de ouders (internationaal) een regel hebben gesteld en de kinderen er samen uit moeten komen. Ga dan niet bij je moeder (de nationale overheid) lopen klagen, maar los het zelf op, of met je zus! Samenwerken over de grenzen van de historie (je eigen lock-in) biedt dan ongekende mogelijkheden!!! Dit gaat misschien je voorstellingsvermogen voorbij, maar we moeten op zoek naar de gezamenlijke nieuwe combinaties en onze nationale overheid vertellen hoe we graag behandeld willen worden! Ik ben graag onderdeel van deze dialoog! Dank je wel Toon voor het reviewen van de Blog.
Reacties